धन बहादुर जप्रेल
कञ्चनपुर, भदौ २५
कञ्चनपुरको उत्तर पश्चिम क्षेत्र, सदरमुकाम महेन्द्रनगरबाट करिब २० किलो मिटर टाढा पहाडी क्षेत्र, उपत्यकाजस्तै लाग्ने रमाइलो ठाउँ हो खल्ला मसेट्टी । भीमदत्त नगरपालिकाको ९ नम्बर वडामा पर्ने गाउँहरु हुन् खल्ला, मसेट्टी, मटेना, टुँडिखेल । महेन्द्रनगरबाट रातिको समयमा हे-यो भने बत्ती बलिरहेको गाडी आवतजावत गरेको देखिन्छ । देख्दा पहाडी ठाउँ गर्मी बेला चिसो हावा खान गइहालुँ कि जस्तो नि महसुस हुन्छ । त्यहाँ पुग्न ब्रह्मदेवसम्म बाटो पक्की छ । ब्रह्मदेव कटेपछि महाकाली नदी किनारबाट सुरु हुन्छ खल्ला मसेट्टी जाने कष्टकर कच्ची बाटो । उक्त बाटो पनि ठाउँ–ठाउँमा पहिरोले भत्काइदिएको छ ।
महाकाली किनारको बाटो, हिँड्दा रमाइलो र शीतल महसुस हुन्छ, तल नदी छ माथि जंगल । पारि भारतीय क्षेत्र छ, जहाँ हरियाली र रातको समयमा बत्तीको झिलिमिली छ । तर यता नेपालमा भने बत्ती त के बत्तीको लाइन पनि बल्ल–बल्ल बनाइरहेको देखिन्छ । त्यो पनि, तार र पोल राम्रोसँग राखिएका छैनन् । नदी किनारको खोलाले बगाएको सानो बाटोबाट खल्ला मसेट्टीबासीहरुले ब्रह्मदेवबाट पिठ्युँमा बोकेर आवश्यक सामानहरु लाने गरेका छन् । गाउँमा पुग्ने बाटो सहज छैन भएका बाटोहरु पनि उही वर्षे खोलाले बनाएका बगर हुन् । तीनै खोलाका बगरहरुमा केही स्थानीयले बाइक कुदाउने गरेका छन् ।
खल्ला मसेट्टी नेपाल टेलिकमको नेटवर्क अहिलेसम्म पुगेको छैन । यहाँका स्थानीयहरुले नेपालका दूरसञ्चार प्रदायकको नेटवर्क नटिप्ने भएपछि भारतीय नेटवर्क प्रयोग गर्ने गरेका छन् । खल्ला मसेट्टीक्षेत्रलाई न त नेताले देखेको छ न त विकासले देखेको छ । स्थानीयहरु वर्षायाममा त महेन्द्रनगर र ब्रह्मदेवसँग सम्पर्कविहीन नै हुने गरेका छन् । तर पनि गाउँका खेतबारीहरु हरियाली छन् । स्थानीयहरुले तरकारी, फलफूल उत्पादन गर्ने गरेका छन् तर सडक नहुँदा बजारीकरण हुनसकेको छैन । खल्ला मसेट्टी, टुँडिखेल क्षेत्रका बासिन्दाको जनजीवन साह्रै कष्टकर छ ।
सरकारी विद्यालयमा लथालिङ्ग छ, विद्यालयको खेल मैदानभरि रुख र ढुङ्गाले भरिएको छ । यस क्षेत्रमा पछिल्लो समयमा जनप्रतिनिधि आएपछि खासै अवस्थामा परिवर्तन ल्याउन नसकेको स्थानीयहरु बताउँछन् । खल्ला मसेट्टीक्षेत्रमा पक्की बाटो बन्ला र गाडी गुड्ला भन्ने आशा मरिसकेको स्थानीय बताउँछन् । नेताहरु पनि बेला–बेलामा पुग्छन् र मिठा भाषण गरेर फर्किन्छन् । यहाँका स्थिति जस्ताको तस्तै छ । महाकाली पारि भारतीय क्षेत्र हराभरा सुविधासम्पन्न, झिलिमिली देखिनु, वारि नेपाली भूभाग अन्धकारमा रहनु, टेलिफोन पनि नलाग्नु, केवल नागरिकता र प्रमाणपत्र मात्रै नेपाली बोक्नु परेको आभास स्थानीयले गरेका छन् ।
गाउँमा गतिलो स्वास्थ्यचौकी पनि छैन, सुत्केरी व्यथा लाग्दा पनि ब्रह्मदेवसम्म स्ट्रेचरमा राखेर बोकेर महेन्द्रनगर ल्याउनुपर्छ । पारि भारत जान पनि कि त नाउमा तर्नुपर्छ कि त ब्रह्मदेव पुगेर पुलबाट जानुुपर्छ । खल्लाका विद्यार्थीहरु क्याम्पस पढ्नका लागि महेन्द्रनगर आउने गरेका छन् । महेन्द्रनगर आउँदा र जाँदा बाटोमा साइकलले मान्छे बोक्दैन, उल्टो काँधमा हालेर साइकल बोक्नुपर्छ । बाइक हुनेले जसोतसो गुडाउँछन्, त्यो पनि खाल्डाखुल्डी, ढुङ्गैढुङ्गा, पहिरोले भरिए खोलानालाको बाटो ।
क्याटेगोरी : बिबिध
ताजा अपडेट
- आठ वर्षपछि फेरि किन बढ्यो ‘लोडशेडिङ’ हुने डर ?
- युक्रेनलाई रुसी भूमिमा अमेरिकी क्षेप्यास्त्र प्रहार गर्ने अनुमति, रुसमा चर्को आक्रोश
- डेडिकेटेड ट्रंक लाइन बिबादमा टिओडी मिटर गणना गर्न विज्ञ समिति गठन
- मुख्यमन्त्री सिंहद्वारा भारतीय पक्षलाई विवाहपञ्चमीको निम्तोपत्र हस्तान्तरण
- जलवायु परिवर्तन न्यूनीकरणमा साझेदार गर्न नेपालको बङ्गादेशलाई आग्रह
- बेनी नगरपालिकामा तीन सय योजना कार्यान्वयनमा
- छुट्टाछुट्टै घटनामा दुईजनाको मृत्यु
- पशुपति आर्यघाटमा पूर्वसभामुख ढुंगानाको अन्त्येष्टि
धेरैले पढेको
- सुनचाँदीमा सिन्डिकेट लगाएको भन्दै नेपाल राष्ट्र बैंकविरुद्ध सर्वोच्चको कारण देखाऊ आदेश
- समसामयिक राजनीतिक व्यङ्ग्य
- चिया पसल पनि कम्पनी ?
- ढोरपाटन जोड्ने सडक कालोपत्रे गरिँदै
- युनिश शाहीको गीत ‘धारिलो तिर˝ को भ्युज वान मिलियन नाघ्यो
- राजेन्द्र विमल र हरिहर शर्मालाई पुरस्कृत गरिने
- एक्सेल डेभलपमेन्ट बैंकको ट्राफिक प्रहरीलाई सहयोग
- इन्फिनिटी लघुवित्तको सातै प्रदेशमा तालिम सम्पन्न
तपाईको प्रतिक्रिया