गोलभेँडाको अर्थतन्त्र र छिमेकीसँगको सम्बन्ध
विश्वनाथ खरेल ४२ सेकेन्ड अगाडी 
काठमाडौं । गोलभेँडा नेपाली भान्साको तरकारीमा प्रयोग हुने मुख्य हिस्सा पनि हो । यो देशमा सबैभन्दा धेरै प्रयोग हुने तरकारीहरूमध्ये एक पनि हो । तिनीहरूको बहुमुखी प्रतिभा र पोषण मूल्यले तिनीहरूलाई दैनिक भोजनको एक आवश्यक भाग बनाउँछ । चाहे चटनी, करी, सलाद वा अन्यरूपमा होस् । यद्यपि, मुलुकमा गोलभेँडाको मूल्य वर्षैभरि नाटकीयरूपमा उतार–चढाव हुन्छ । यो कहिलेकाहीँ उपभोक्ता र नीति निर्माता दुवैलाई चिन्ता गर्नेस्तरमा पुग्छ । यी उतार–चढावहरू बजार बलहरूको परिणाम मात्र होइन तर मौसमी अवस्था र कृषि अभ्यासहरूदेखि लिएर बजारको असक्षमता र आपूर्ति शृङ्खलाका समस्यासम्मका कारकहरूको दायराबाट प्रभावित हुन्छन् । यस अर्थले देशमा गोलभेँडाको उत्पादन र मूल्य निर्धारणको अर्थशास्त्रमा बारम्बार मूल्यवृद्धि हुनुका कारणहरू, उपभोक्ता र किसानहरूमा त्यसको असर र बजारलाई स्थिर बनाउन गर्न सकिने उपायहरूबारे अध्ययन गरेको छ ।
गोलभेँडा देशको विभिन्न भागहरूमा व्यापकरूपमा उत्पादन गरिन्छ । यसलाई भन्ने नै हो भने मुख्य उत्पादन क्षेत्रहरू तराई क्षेत्र, हिमाली क्षेत्र, मध्यपहाडी र केही पहाडी क्षेत्रहरू जहाँ उच्च–उचाइ प्रजातिहरू खेती गरिन्छ । जसमा गोलभेँडा उत्पादन गर्ने प्रमुख जिल्लाहरूमा चितवन, धादिङ, काभ्रे, मकवानपुर र भक्तपुर पर्छन् । यी क्षेत्रहरूले अनुकूल मौसम अवस्था, उर्वर माटो र स्थापित कृषि परम्पराबाट लाभ उठाउँछन् । फलतः मुलुकमा गोलभेँडा खेती मुख्यतया दुई सिजनमा गरिन्छ । जुन ग्रीष्म ऋतु (वैशाख–साउन) मा यो देशमा गोलभेँडाको चरम उत्पादन हुने सिजन हो । जुन वार्षिक उत्पादनको ठूलो हिस्सा हो । त्यसैगरी अर्को सिजन भने अफ–सिजन÷जाडो सिजन (मंसिर–फागुन)मा किसानहरूले अफ–सिजनमा गोलभेँडा उब्जाउन ग्रीनहाउस र प्लास्टिक टनेलजस्ता अन्य प्रविधिहरू प्रयोग गर्छन् । तर उत्पादन प्रायः कम हुन्छ र उत्पादन लागत बढी हुन्छ ।
प्रमुख बालीहरूमध्ये एक भए पनि राष्ट्रमा गोलभेँडा आपूर्ति शृङ्खलाले मूल्य अस्थिरतामा योगदान पु¥याउने महत्वपूर्ण चुनौतीहरूको सामना गर्छ । जसमा भन्ने नै हो भने जलवायु कारकहरूले अप्रत्याशित मौसम, अत्यधिक तापक्रम र मनसुनले बालीलाई असर गर्छ । त्यसैगरी फसलपछिको हानिमा भण्डारण र ढुवानी सुविधाको अभावका कारण फसलको ठूलो प्रतिशत बर्बाद हुन्छ । जबकि अकुशल बजार प्रणालीले गर्दा अकुशल यातायात, बिचौलिया र बजार एकाधिकारले मूल्य उतार–चढाव बढाएको छ । यसर्थ, गोलभेँडाको उच्च मूल्यमा योगदान गर्ने कारकहरूमा मौसमी भिन्नता र मौसम अवस्थाले मूल्यवृद्धिको मुख्य कारण उत्पादनमा मौसमी भिन्नता हो । त्यसमा पनि चरम उत्पादनको मौसममा गोलभेँडाको आपूर्ति प्रचुर मात्रामा हुन्छ र मूल्यहरू स्थिर रहन्छ वा अत्यधिक आपूर्तिको कारणले पनि घट्छ । यद्यपि, अफ–सिजनको समयमा विशेषगरी जाडोमा आपूर्ति घट्दा गोलभेँडाको मूल्य प्रायः बढ्छ । जसमा खडेरी, अत्यधिक वर्षा वा असिनाजस्ता मौसमी अवस्थाले गोलभेँडा उत्पादनलाई गम्भीर असर पार्न सक्छ । विशेषगरी मनसुन मौसम बाढी र पहिरो निम्त्याउन कुख्यात छ । जसलेगर्दा बालीलाई क्षति पु¥याउँछ र ढुवानीमा ढिलाइ गर्छ, आपूर्ति घटाउँछ र मूल्यहरू बढाउँछ । यसमा पनि थपरूपमा देशको परम्परागत खेती विधिहरूमा निर्भरताले किसानहरूलाई चरम मौसममा जोखिममा पार्छ र अनियमित आपूर्तिमा योगदान पुर्याउँछ । त्यसरी नै कोल्ड स्टोरेज र फसलपछि पूर्वाधारको अभावका कारणले गर्दा गोलभेँडाहरू अत्यधिक नाश हुने भएकाले उचित शीतभण्डार र फसल काट्ने पूर्वाधारको अभावले समस्या बढाउँछ । यसमा विशेषगरी ग्रामीण क्षेत्रबाट काठमाडौंजस्ता सहरी बजारसम्मको अनुचित ह्यान्डलिङ, कोल्ड चेनको अभाव र लामो ढुवानी समयका कारण टमाटरको ठूलो हिस्सा फसल काट्ने क्रममा खेर जान्छ ।
मुलुकमा झण्डै एक महिनाअघिभन्दा अगाडि असोज १० देखि १३ गतेसम्म देशव्यापी अविरल वर्षाका कारण बाढी, पहिरो र डुबानले विशेष गरेर ताजा तरकारी र फलफूल आपूर्ति घट्यो । जसको कारणले गर्दा बजारमा हात्तै मूल्य बढ्यो । तर, अवस्था सहज भएपछि भाउ घट्ला भन्ने उपभोक्ताको आस यत्तिबेला बगरबास भएको छ । जुन चिज रातदिन भान्सामा चाहिने गोलभेँडाकै भाउ सुन्दा जिब्रो टोक्नुपर्ने अवस्था छ । हालको समय भनेको देशको ठूलो चाडपर्वहरू दशैं तथा तिहार समाप्त भइसक्दा पनि बजारमा तरकारीको मूल्य छोइसक्नु छैन । यसमा पनि सानो लोकल र टनेलको गोलभेँडाकै थोक बजार मूल्यप्रति किलोग्राम एक सय ५० रुपैयाँदेखि एक सय ८० रुपैयाँसम्म पुगेको छ । यसमा पनि लामो समयदेखि गोलभेँडाको थोक औसत मूल्य एक सय २५ हाराहारीमा छ । जुन थोक (होलसेल) पसलको मूल्य नै अचाक्ली वृद्धि भएपछि किराना पसलको मूल्य ठाउँ नै पिच्छे प्रतिकिलोग्राम दुई सय ५० रुपैयाँसम्ममा ग्राहकले किन्न बाध्य छन् । जबकि एक महिनाअघि वर्षा हुनुभन्दाको अघिल्लो दिन प्रतिकिलो औसत ३५ रुपैयाँदेखि ४५ रुपैयाँ हाराहारीमा सानो गोलभेँडा थोक मूल्यमा बिक्री भएको थियो । यसर्थ, राजधानीको सबैभन्दा ठूलो तरकारी बजार कालीमाटीमा मात्रै दैनिक ५०–६० टन सानो गोलभेँडा भित्रिने गरेकोमा अहिले दैनिक १५–२० टन मात्रै आएको सम्बन्धित क्षेत्रले जानकारी दिएको छ । जुन उत्पादन कम भएर बजार आपूर्ति कम छ । तर माग यथावत भएकाले पनि मूल्य घट्न नसकेको सम्बन्धित निकायको भनाइ रहेको पाइन्छ । यो गोलभेँडा काठमाडौंलगायत धादिङ, काभे्र, मकवानपुर, ललितपुर, भक्तपुरजस्ता आसपासको जिल्लाबाट टनेलमा फलेको साना गोलभेँडा नै बढी आएको बताउँछन् । जुन छिमेकी देश भारतमा नै गोलभेँडाको मूल्य बढी भएकाले नेपालमा खासै भित्रिएको छैन । बरु नेपालबाट भारततर्फ जान सक्ने सम्भावना छ । यतिबेला तराईमा पनि गोलभेँडा फलिसकेको अवस्था भने छैन । तर, कात्तिक अन्तिमतिर तराईको गोलभेँडा आउन सक्ने सम्बन्धित निकायले बताएको छ । त्यसरी नै बजारमा गोलभेँडा मात्रै होइन आलु, काउली, मूला, भन्टा, बोडी, घिउ सिमी, टाटे सिमी, लौका, करेला, चिचिन्डो, रायोसाग, कुरिलो, चुकुन्दरलगायतका सबै खाले हरियो तरकारीको भाउ आकाशिएको छ । जसमा स्याउ, अनार, केरा, मौसम, जुनारलगायतका फलफूलको मूल्य पनि बढेको छ ।
निष्कर्षमा भन्नुपर्दा देशमा गोलभेँडाको उच्च मूल्यले कृषि, बजार संरचना, उपभोक्ता र समग्र अर्थतन्त्रमा महत्वपूर्ण प्रभाव पारिरहेको छ । यसमा पनि उत्पादन सुधार, बजारमा पारदर्शिता, र नीतिगत सुधारहरू गर्दै यस समस्यालाई दीर्घकालीन रूपमा समाधान गर्न सकिन्छ । गोलभेँडाको मूल्यस्थिर गराएर कृषक, उपभोक्ता र अर्थतन्त्रबीचको सन्तुलन कायम राख्न अत्यावश्यक छ । यसको साथसाथै पछिल्ला केही दिनयता उपत्यकामा गोलभेँडाको मूल्य बढेर थोकमै प्रतिकेजी एक सय ८० रुपैयाँ पुगेको छ । जुन उपत्यकावासीको मागअनुसार गोलभेँडाको आपूर्ति हुन नसक्दा मूल्य बढेको कालीमाटी फलफूल तथा तरकारी बजार विकास समितिले जनाएको छ । जुन खुद्रामा यसको मूल्य प्रतिकेजी दुई सय रुपैयाँदेखि दुई सय ५० रुपैयाँसम्ममा किनबेच भइरहेको थियो । सो समितिका अनुसार केही दिनअगाडि देशभर आएको अविरल वर्षाले गोलभेँडा खेतीमा क्षति पुगेकाले मूल्य उच्च भएको हो । मूलतः राष्ट्रमा गोलभेँडाको उच्च मूल्य मौसमी भिन्नता, मौसमी अवस्था, आपूर्ति शृङ्खलाको असक्षमता र बजारको एकाधिकारजस्ता कारकहरूको जटिल अन्तर्क्रियाको परिणाम पनि हो । जसमा भन्ने नै हो भने मूल्यवृद्धिको मार उपभोक्ताले व्यहोर्नुपरेको बेला बिचौलियाको भूमिका र बजारको असक्षमताका कारण कृषकले महँगो मूल्यबाट फाइदा लिन सकेका छैनन् । यी चुनौतीहरूलाई सम्बोधन गर्न एक व्यापक दृष्टिकोण चाहिन्छ । जसमा भन्ने नै हो भने कृषि अभ्यासहरू सुधार गर्ने, पूर्वाधारमा लगानी गर्ने र बजार सुधारहरू लागू गर्ने समावेश छ ताकि किसान र उपभोक्ता दुवैलाई थप स्थिर र प्रभावकारी गोलभेँडा बजारबाट फाइदा हुन्छ । अतः जसमा उचित हस्तक्षेपले मुलुकले गोलभेँडाको मूल्यलाई स्थिर राख्न मात्रै होइन, आफ्नो कृषि क्षेत्रलाई बलियो बनाउन, खाद्य सुरक्षामा सुधार गर्न र किसानको जीविकोपार्जनमा सुधार ल्याउन सक्छ ।
क्याटेगोरी : विचार / ब्लग
ट्याग : #Page 4
ताजा अपडेट
- गोलभेँडाको अर्थतन्त्र र छिमेकीसँगको सम्बन्ध
- भ्रष्टाचारीप्रति प्रधानमन्त्रीको व्यवहार
- ‘स्वास्थ्य बीमा सेवा प्रदायक संस्थाहरूको नियमित अनुगमन गरिरहेका छौं’
- उपप्रधानमन्त्री सिंहद्वारा विश्वसामु जलवायु न्यायको माग
- बैंक तथा वित्तीय संस्थाहरूको निष्क्रिय कर्जा दुई खर्ब नाघ्यो
- निर्यातमा दिइने नगद अनुदान भुक्तानी गर्दै सरकार
- राजस्व संकलनमा थप मेहनत गर्न अर्थमन्त्रीको निर्देशन
- डेडिकेटेड र ट्रंकलाइनमा हिमाल आइरन एण्ड स्टीलको रिट खारेज
धेरैले पढेको
- सुनचाँदीमा सिन्डिकेट लगाएको भन्दै नेपाल राष्ट्र बैंकविरुद्ध सर्वोच्चको कारण देखाऊ आदेश
- समसामयिक राजनीतिक व्यङ्ग्य
- चिया पसल पनि कम्पनी ?
- ढोरपाटन जोड्ने सडक कालोपत्रे गरिँदै
- युनिश शाहीको गीत ‘धारिलो तिर˝ को भ्युज वान मिलियन नाघ्यो
- राजेन्द्र विमल र हरिहर शर्मालाई पुरस्कृत गरिने
- एक्सेल डेभलपमेन्ट बैंकको ट्राफिक प्रहरीलाई सहयोग
- इन्फिनिटी लघुवित्तको सातै प्रदेशमा तालिम सम्पन्न
तपाईको प्रतिक्रिया